τονάριο

το / τονάριον, ΝΜΑ

το διαπασών

νεοελλ.-μσν.

κατηγορία μεσαιωνικών λειτουργικών βιβλίων τής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι αυτοτελή αλλά περιέχονται σε άλλα γενικότερα εκκλησιαστικά βιβλία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τόνος (Ι) + υποκορ. κατάλ. -άριον, μέσω τού λατ. tonarium (< tonus)].